✿*•. گلــ❤ـبرگ یاس¸.•*✿
خداوندا... تویی تنها و بی همتا من انسانم و تنها بودنم جز خواری ام را پی نمیگیرد جهان در وسعت قلبم به قدر خردلی هم جا نمی گیرد و دیگر من که هیچ.. خداوندا... از این حال پریشانم دگرگون گشته ام حالا و دیگربار فهمیدم که تنها من تو را دارم تویی در گردباد حادثه های پیاپی یاور و یارم من از خود بی خودم حتی خودم را هم ندارم (شعری از خودم که در ۱۴ سالگی سرودم)
نظرات شما عزیزان:
Power By:
LoxBlog.Com |